چهار ذکر الهی در چهار حالت بحرانی

چهار ذکر الهی در چهار حالت بحرانی

چهار ذکر الهی در چهار حالت بحرانی

حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام ) فرموده است: در شگفتم برای کسی که از چهار
چیز بیم دارد، چگونه به چهار کلمه پناه نمی برد!

۱- در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر «حسبنا الله و نعم
الوکیل» (آل عمران ایه ۱۷۱) پناه نمی برد. در صورتی که خداوند به دنبال ذکر یاد
شده فرموده است: پس (آن کسانی که به عزم جهاد خارج گشتند، و تخویف شیاطین در
آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جسند) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت)
و چیزی زاید بر آن (سود در تجارت) بازگشتند، و هیچگونه بدی به آنان نرسید.

۲- در شگفتم برای کسی که اندوهگین است چگونه به ذکر «لا اله الا انت سبحانک انی
کنت من الظالمین» (سوره انبیاء آیه ۸۷) پناه نمی برد. زیرا خداوند به دنبال این
ذکر فرموده است: «پس ما یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده، از اندوه نجات
دادیم و همین گونه مومنین را نجات می بخشیم.» (سوره انبیاء آیه ۸۸)

۳- در شگفتم برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر «افوض امری
الی الله، ان الله بصیر بالعباد» (سوره غافر آیه ۴۴) ... پناه نمی برد. زیرا
خداوند به دنبال ذکر فوق فرموده است: «پس خداوند (موسی را در اثر ذکر یاد شده)
از شر و مکر فرعونیان مصون داشت.» (سوره غافر آیه ۴۵)

۴- در شگفتم برای کسی که طالب دنیا و زیباییهای دنیاست چگونه به ذکر «ماشاءالله
 لاقوة الا بالله» پناه نمی برد، زیرا خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده
است: «مردی که فاقد نعمتهای دنیوی بود، خطاب به مردی که از نعمتها برخوردار
بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود می دانی امید است خداوند
مرا بهتر از باغ تو بدهد.» (سوره کهف آیات ۳۹و۴۰)

رمزهای عبور از 8 در بهشت

تاریخ : شنبه 19/2/1394

هر دری قفلی دارد و هر قفلی کلیدی. آیا می‌دانید کلیدرمز‌های عبور از هر یک از درهای هشتگانه بهشت چیست؟

نویسنده: شکوری_شبکه تخصصی قرآن

و کسانی که تقوای الهی پیشه کردند گروه گروه به سوی بهشت برده می‌شوند؛ هنگامی که به آن می‌رسند درهای بهشت گشوده می‌شود و نگهبانان به آنان می‌گویند:«سلام بر شما! گوارایتان باد این نعمتها! داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید!(زمر/7)

چطور دختر جوانم رو باحجاب کنم ؟ - دکتر حبشی

چطور دختر جوانم رو باحجاب کنم ؟ - دکتر حبشی

 

 

با حجاب شدن دختر جوانم ؟!!

دکتر حمید حبشی

 

چگونه میتوانم دختر 17 ساله ام را به حجاب علاقه مند کنم ؟
 

 

سئوالت را خیلی دیر می پرسی اینکه چه کنیم تا فرزندانمان به ایمان و رفتارهای دینی علاقه مند و مانوس شوند کاری ست که باید از طفولیت فرزند می کردی نه از سن 16 سالگی ...

یک مدیریت صحیح فرزند بر مدار رفتارهای دینی شامل 3 فعالیت والدین است :

 

 

1 - مانوس سازی /

که این فعالیت باید از زمان نطفه گذاری آغاز می شد و بیشتر آن تا سن 6 سالگی انجام می شد .

کارهایی که در دین سفارش فراوانی به آن شده است :

اینکه کی مجامعت کنید و کی نکنید ،

در بارداری مادر از معاصی خداوند دوری کند و مناجات با خدا داشته باشد ،

با وضو شیر بدهد ،

هنگام تولد کامش را به تربت اباعبدالله الحسین بردارد ،

در گوش هایش اذان و اقامه بگوید ،

همراه طفلش در مراسم سوگواری ائمه حاضر شود ،

طفلش را با محیط مسجد و حرم آشنا کند ،

برایش سجاده و چادر نماز در طفولیت بخرد و تشویقش کند و ...

 

2 - آموزش /

که والدین باید از 6 سالگی تا بلوغ شرعی اش مراقبش می بوند :

اینکه خداکیست ،

چقدر بنده هایش را دوست دارد ،

چرا ما را به خوبیها فراخوانده است ،

احکامش چیست و برای چیست ،

خوب یا بد باشیم چه می شود و ...

 

3 - تکلیف /

فرزندی تکلیف را با شوق دنبال می کند که مراحل انس و آموزش را بخوبی طی کرده باشد

از هر فشار و اصراری برای باحجاب کردن دخترت در این سن ( که سن استقلال و نوجوانی ست ) پرهیز کن

کار تو این است که :

اولا سستی در موانس سازی و آموزش را جبران کنی

ثانیا با او به رفاقت و دوستی بپردازی . بطوریکه قبولت کند و ارادت به تو پیدا کند ، نه اینکه از تو فراری و منزجر باشد

ثالثا کمکش کنی به هویت هر رفتاری که می خواهد بپردازد بیاندیشد :

اینکه اگر حجاب برمیدارد چرا ، اگر کنار می گذارد چرا ،

و آنوقت این چراهایش را با کمک خودش به نقد بگذاری بی آنکه حکمی بدهی و فشاری بیاوری

اگر دنبال چراها گشت راهنمایی اش کن در همین سایت از من بپرسد

 

 

 

برگرفته از سایت مشاوره دکتر حبشی (شاهدان)

 

درک حضور؛ نماز در نگاه مولوی

درک حضور؛ نماز در نگاه مولوی

قنبری بخشعلی

پژوهشکده علوم انسانی و اجتماعی، جهاد دانشگاهی

نماز عالی ترین عبادتی است که در اسلام به آن توجه و تاکید شده است و عارفان مسلمان ضمن تاکید فراوان بر آن تفسیرهای گوناگونی درباره آن عرضه کرده اند. در برخی از این تفاسیر بر صبغه عرفانی آن تاکید بیشتری شده است. مولوی از جمله عارفانی است که در آثار خود به این موضوع توجه در خوری کرده و زوایای آن را کاویده است. از نظر او نماز روزن روزانه ای است به عالم ماورا که سالک می تواند در طی برگزاری و اقامه نماز از عالم ناسوت فراتر رفته، وصال با خدا یا اصل یگانگی را تجربه کند. از این نظر، به نماز همچنان که در اسلام به عنوان پایه دین تاکید شده، در عرفان اسلامی نیز به عنوان مهم ترین راه برای رسیدن به هدف وصال / وحدت در نظر گرفته شده است. مقاله حاضر درصدد است که اندیشه مولوی درباره نماز را بازخوانی نماید و به پدیدارشناسی نظر وی در این باره بپردازد.

عامل باروری در قرآن

غلامرضا نورمحمدی

چکیده

الفاظ به کار رفته در قرآن پیرامون عامل باروری، مطلق است و به «مایع منی» مرد نیز به عنوان یکی از عوامل باروری اشاره شده است. این مطلب باعث گردیده تا بسیاری از برداشت‌ها به سمتی برود که منی تنها عامل باروری است، ولی با کنکاش می‌توان فهمید که در قرآن به هر دو عامل باروری زن و مرد اشاره گردیده است. بسیاری از مفسران قدیم هم که هیچ آگاهی از فیزیولوژی باروری و شرایط زیست‌شناختی زن در باروری نداشته‌اند، همان نظریه‌های رایج در پزشکی زمان خود را به قرآن نسبت داده‌اند، اما برخی از مفسران جدید این‌گونه برداشت‌ها را اصلاح نموده‌اند.

در قرآن با الفاظ متعددی به عامل باروری و پیدایش جنین اشاره شده است. برای فهم دقیق این موضوع، بررسی کامل پنج اصطلاح لفظ مطلق مایع، مایع آمیخته یا ریخته شده، مایع اندک یا ضعیف، منی، نطفه امشاج ضروری می‌باشد که در سایه علم پزشکی نوین اعجاز علمی قرآن بیش از پیش آشکار می‌شود.

واژگان کلیدی: قرآن، عامل باروری، پیدایش، جنین، مایع، منی.

درآمد

باید اعتراف نمود می‌توان قرآن را به عنوان تنها منبع قابل اطمینان برای موضوعات قطعی پزشکی در نظر گرفت؛ چرا که قرآن به عنوان آخرین و کامل‌ترین کتاب الهی مطرح است. پس طبیعی است گزاره‌هایی در آیات درباره زیست همه جانبه انسان نیز وجود داشته باشد و تمام جوانب و ابعاد این موجود و موضوعات زندگی وی را مد نظر قرار داده باشد. از سوی دیگر، طبیعی است قرآن مفاهیم را به ظاهر ساده، اما بسیار دقیق بیان نموده است. البته ممکن است این مفاهیم با ره‌آوردهای علمی و دانش روز بشر در علوم پزشکی به ظاهر سازگار یا ناسازگار باشند، اما باید دانست گزاره‌های قرآنی در موضوعات پزشکی را بر اساس پزشکی رایج می‌توان این گونه تقسیم‌بندی نمود:

یک. گزاره‌های هم‌خوان با پزشکی جدید

برخی گزاره‌های قرآن هر گاه در قالب پزشکی رایج ارائه گردد، چه بسا همانی را بیان می‌کند که در عرصه پزشکی جدید پذیرفته ‌شده است. این گزاره‌ها معمولاً با روند متعارف پزشکی نوین همخوانی دارد و بیان‌کننده بخش مورد پذیرش این نگرش حاکم بر پزشکی می‌باشد؛ مانند نظریه «تغذیه‌ای فراگیر» که قرآن انسان را موجودی همه‌خوار (گیاه‌خوار و گوشت‌خوار) در قلمرو خاص معرفی می‌نماید.

دو. گزاره‌های ناهم‌خوان با پزشکی جدید

برای درک این بخش ناگزیر از بیان موضوع بسیار گسترده و دقیق نوع ارتباط علم ـ به همان مفهوم رایج یعنی علم تجربی ـ و دین هستیم، اما به اختصار می‌توان گفت: علم تجربی ظنی است و مرکّب از گزاره‌های درست و نادرست است که به دو بخش تقسیم می‌شود:

الف) علوم به ظاهر قطعی: این بخش از گزاره‌های علمی تا حدّی از قطعیت برخوردار است و تأثیرپذیری کمتری از عوامل ظنی دارد، مثل ریاضیات و قوانین علمی. این قضایا معمولاً با گزاره‌های قطعی دینی هیچ گونه برخورد و تعارضی ندارد.