از
آنجایی که در ابتدا بستنی در ظروف غیر بهداشتی برای خریداران سرو می شد،
دوره گردان اقدام به قرار دادن بستنی لای دو تکه نان به نام «نان حصیری»
کردند. با این کار بسیاری از خریداران که تا آن زمان تمایل به خوردن بستنی
داشتند ولی به علت سرو آن درون ظروف غیر بهداشتی از خوردن آن اجتناب می
کردند اقدام به خرید آن نمودند. از آن پس طرفداران بستنی در ایران دو
چندان شد. بستنی نانی در ایران سال ها ذائقه ها را به سوی خود جلب می کرد
اما موج دوم تمایل ایرانیان به بستنی در زمان مظفرالدین شاه به راه افتاد.
در آن زمان فردی به نام« اکبر مشهدی ملایری» با ممد بستنی آشنا شد و در 19
سالگی از طریق نزدیکان او به ربار مظفرالدین شاه راه یافت. او تا آخر عمر
قاجاریه در دربار بستنی سرو می کرد.
پس
از به سلطنت رسیدن رضا خان، تمام کسانی که در دربار مظفرالدین شاه بودند
از کار برکنار و از دربار اخراج شدند. اکبرمشهدی ملایری هم از دربار اخراج
شد و به واسطه پولی که در دربار مظفرالدین شاه پس انداز کرده بود مغازه
بستنی فروشی «اکبرمشدی» را در میدان راه آهن تهران راه اندازی کرد. او در
مورد بستنی های ایرانی بسیار متعصب بود و اعتقاد داشت که بستنی های ایرانی
باید با بستنی های فرنگی کاملا فرق داشته باشند.
ویژگی بستنی اکبرمشدی، وجود خامه، گلاب و زعفران درونش بود که آن را از بستنی های دیگر متمایز می ساخت.
اکبر
مشدی حدود 91 سال از خدا عمر گرفت و در اثر عارضه کلیوی از دنیا رفت. نام
او آنقدر بر سر زبان ها بود که حتی روزنامه های کشورهای همسایه مانند عراق
نیز خبر درگذشت اورا پوشش خبری دادند
جالبه بدونید که بستنی های صنعتی که الآن فروش میره یه سم خوراکی وحشتناکی داره که به جای ثعلب که گرونتره برای پوک کردن بستنی و قوام دادن بهش به بستنی میزنن و اکثر مردم از این جنایت کثیف کارخانجات سودجوی بستنی خبر ندارند
خودتون تو خونه با میوه و عسل و ثعلب بستنی خوشمزه و سالم درست کنین