گوجه فرنگی
گوجهفرنگی در حال حاضر در تمام مناطق دنیا کشت میشود و تقریبا در تمام فصول سال
وجود دارد. گوجهفرنگی انواع مختلفی دارد و حدود 16 نوع آن در بازار به فروش میرسد.
درون گوجه
گوجهفرنگی سرشار از ویتامینهای آ، ب 1، ب 2، ث و مواد معدنی ازجمله کلسیم، فسفر،
سدیم، پتاسیم، منیزیم، آهن، مس، روی، ارسنیک و کبالت است.
100 گرم گوجهفرنگی خام حاوی 20 کالری انرژی، یک گرم پروتئین، 11 میلیگرم کلسیم،
6/0 میلیگرم آهن، 1100واحد بینالمللی ویتامین آ، 3/0 گرم چربی، 06/0 میلیگرم
ویتامین ب 1، 04/0 میلیگرم ویتامین ب 2 و 23 میلیگرم ویتامین ث است.
در گوجهفرنگی رسیده، تقریبا تمام آمینواسیدهای اصلی به استثنای تریپتوفان وجود
دارد. قند موجود در گوجهفرنگی رسیده، گلوکز فروکتوز و ساکاروز است که البته میزان
آن اندک است. رنگدانه اصلی گوجهفرنگی لیکوپن بوده که سبب رنگ قرمز آن میشود.
نکته :
1.برخی از اساتیدی که در زمینه تغذیه مطالعات گسترده ای دارن ابراز کردن که گوجه فرنگی که زمانی سمی و کشنده بوده با دستکاری های زنتیکی دستخوش تغییراتی شده که اگر چه به سرعت نمی کشد اما مصرف مداوم اون اثرات نامطلوبی بر سلامتی انسان داره .
2- میوه نارس گوجهفرنگی سمی است و باید از خوردن آن پرهیز کرد. در گوجهفرنگی سبز
و نارس مادهای سمّی به نام سولانین وجود دارد که خوردن آن موجب مسمومیت شده و
ایجاد دل پیچه، اسهال و باز شدن مردمک چشم میشود.