گوجه فرنگی ،بخوریم ؟ یا نخوریم ؟...


 

 گوجه فرنگی

یا     نخورین

یا کم بخورین


Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4
گوجه‌فرنگی از هزاران سال پیش وجود داشته است، ولی البته به اندازه یک گیلاس بوده است و کم‌کم در اثر پرورش درشت‌تر شده است. خاستگاه اصلی این گیاه آمریکای جنوبی است. در قرن شانزدهم در کشور پرو به مقدر زیاد کشت می‌شده است.

در قرن هفدهم گوجه‌فرنگی به انگلستان و هلند راه یافت و چون بسیار گران بود فقط مردم ثروتمند می‌توانستند از آن استفاده کنند و به نام سیب عشق معروف شد.

 

گوجه فرنگی ،بخوریم ؟ یا نخوریم ؟...

 گوجه فرنگی
گوجه‌فرنگی در حال حاضر در تمام مناطق دنیا کشت می‌شود و تقریبا در تمام فصول سال وجود دارد. گوجه‌فرنگی انواع مختلفی دارد و حدود 16 نوع آن در بازار به فروش می‌رسد.

درون گوجه

گوجه‌فرنگی سرشار از ویتامین‌های آ، ب 1، ب 2، ث و مواد معدنی ازجمله کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم، منیزیم، آهن، مس، روی، ارسنیک و کبالت است.

100 گرم گوجه‌فرنگی خام حاوی 20 کالری انرژی، یک گرم پروتئین، 11 میلی‌گرم کلسیم، 6/0 میلی‌گرم آهن، 1100واحد بین‌المللی ویتامین آ، 3/0 گرم چربی، 06/0 میلی‌گرم ویتامین ب 1، 04/0 میلی‌گرم ویتامین ب 2 و 23 میلی‌گرم ویتامین ث است.

در گوجه‌فرنگی رسیده، تقریبا تمام آمینواسیدهای اصلی به استثنای تریپتوفان وجود دارد. قند موجود در گوجه‌فرنگی رسیده، گلوکز فروکتوز و ساکاروز است که البته میزان آن اندک است. رنگدانه اصلی گوجه‌فرنگی لیکوپن بوده که سبب رنگ قرمز آن می‌شود.

   نکته :

1.برخی از اساتیدی که در زمینه تغذیه مطالعات گسترده ای دارن ابراز کردن که گوجه فرنگی که زمانی سمی و کشنده بوده با دستکاری های زنتیکی دستخوش تغییراتی شده که اگر چه به سرعت نمی کشد اما مصرف مداوم اون اثرات نامطلوبی بر سلامتی انسان داره .


2- میوه نارس گوجه‌فرنگی سمی است و باید از خوردن آن پرهیز کرد. در گوجه‌فرنگی سبز و نارس ماده‌ای سمّی به نام سولانین وجود دارد که خوردن آن موجب مسمومیت شده و ایجاد دل پیچه، اسهال و باز شدن مردمک چشم می‌شود.



نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.