- استفاده طولانی مدت از ناخن های مصنوعی می تواند باعث واکنش های دردناک و شدید شامل عفونت پوست اطراف ناخن ها، شل شدن ناخن ها و درماتیت(التهاب پوستی) شود.
- چسب هایی که برای استحکام ناخن های مصنوعی به کار می روند؛ باعث نرسیدن هوا به ناخن ها شده، به مرور زمان، ناخن ها از حالت طبیعی خود خارج و خشک می شوند. از عوارض دیگر این چسب ها می توان به ناصافی و تغییر شکل ناخن، خالی شدن ناخن های طبیعی، سوراخ شدن، چروکیدگی، شکنندگی و خرد شدن ناخن، شکاف و ترک ناخن، بد رنگی ناخن، کنده شدن لبه آزاد ناخن از بستر آن، خط خط شدن، پوسته ریزی و تغییر بافت ناخن، اشاره کرد که امکان باقی ماندن آنها تا آخر عمر روی ناخن فرد وجود دارد. همچنین به دلیل حل شدن لایه محافظ ناخن به وسیله این چسب ها، ناخن، استحکام خود را از دست می دهد، نرم و آسیب پذیر می شود و میکروب ها خصوصاً عفونت های قارچی به راحتی وارد لایه زیرین ناخن می شوند.
- به دلیل این که گاهی پوست کناره ناخن دچار خونریزی می شود و ابزار کار را آلوده می کند؛ در صورت عدم رعایت بهداشت، احتمال انتقال بیماری های ویروسی همچون ایدز و هپاتیت وجود دارد.
- ناخن کاشته شده در صورت شکستن ناگهانی، آسیب جدی تری را برای فرد به دنبال دارد، چرا که مواد مصنوعی مورد استفاده برای کاشت ناخن بر روی لایه ای متشکل از یک ردیف سلول، چنان محکم چسبیده اند که اگر در اثر ضربه یا کشیدگی ناگهانی شکسته و یا کنده شوند؛ بافت زیر ناخن شامل پوست و گوشت و عروق نیز همراه با آنها جدا می شوند.
- افراد آرایشگری که کار کاشت ناخن را انجام می دهند به علت آزاد شدن «سم سیانید» و بخار ناشی از آن دچار مسمومیت و یا گاهی فوت می شوند.
لاک ناخن:
- مواد تشکیل دهنده لاک های ناخن، عموماً « فتالات ها، نیتروسلولز، حلال ها و فرمالدیید » هستند که به این مواد، رنگ ها و سایر نگهدارنده ها نیز افزوده می شوند و استفاده نامناسب یا حتی استفاده معمول از آنها، موجب تاثیر منفی بر سلامت می شود، تا جایی که امروزه بسیاری از سازندگان لاک های ناخن توسط مسوولان بهداشتی، زیر فشار هستند تا بسیاری از مواد سمی موجود در لاک ها را حذف کنند.
- لاک ناخن باعث درماتیت تماسی آلرژیک می شود. شخصی که به لاک ناخن حساسیت دارد ممکن است در انگشتان، پلک، صورت، گردن و جاهایی که لاک ناخن در زمان خشک شدن با آنها تماس داشته، دچار حساسیت شود.
- لاک های قرمز رنگ ممکن است باعث زرد یا بی رنگ شدن ناخن شوند.
- « دی بوتیل فتالات» موجود در لاک، که باعث انعطاف پذیری لاک ها و جلوگیری از «لب پَر» شدن آنها می شود؛ تاثیر منفی بر کبد، کلیه ها، ریه ها و غدد جنسی مردانه دارد. فتالات و ترکیبات مختلف آن، اثری شبیه به هورمون زنانه استروژن دارند. قرار گرفتن طولانی زنان باردار در معرض مقادیر زیاد یا کم این ماده باعث ناهنجاری مادرزادی در اندام تناسلی نوزادان پسر می گردد.
- در رابطه با حساسیت های ناشی از فرمالدیید موجود در لاک ها، ادم ریه(آب آوردن ریه ها)، سرگیجه، سردرد، تهوع، تنگی نفس و حمله های آسمی مشاهده شده است.
- «تولوین» به عنوان یکی از مواد معروف در لاک ها، باعث یکنواختی لاک می شود. استفاده از لاک های ناخن حاوی تولوین در طولانی مدت یا به مقدار زیاد در کوتاه مدت، به علت اثرات منفی این ماده روی مخچه، موجب لرزش اندام به هنگام قرارگیری در وضعیت های خاص می شود؛ همچنین، تماس با تولوین هنگام تکامل جنین طی دوران بارداری، موجب اختلال رشد دستگاه عصبی جنین می شود. این ماده شیمیایی که از مشتقات نفتی به شمار می رود، ممکن است سرطان زا نیز باشد.