اخیراً یکی از دوستان صمیمی ما برای دیدن من و همسرم به منزلمان آمد تا راجع به جزییات مسافرت اسکی صحبت کنیم. در طول مکالمه ما، ناگهان دوست ما در صندلی خود به عقب نشست، لبخند زد و کف دست های خود را به هم مالید و گفت، « دیگر طاقت انتظار برای سفر ندارم!» او به طور غیر کلامی به ما گفته بود که انتظار دارد این سفر یک توفیق بزرگ باشد.
مالیدن کف دست ها به هم روشی است که از طریق آن مردم به طور غیر کلامی انتظارات مثبت خود را بیان می کنند. (در بازی) شخصی که تاسی را پرتاب می کند، آن را به نشانه انتظار برنده شدن، بین دست هایش می مالد؛ میزبان جلسه در حالی که دست هایش را به هم می مالد، خطاب به حاضران می گوید، «مدتی طولانی است که در انتظار شنیدن صحبت های سخنگوی بعدی هستیم»؛ و فروشنده هیجان زده در حالی که با گردن افراشته وارد دفتر مدیر فروش می شود، دست هایش را به هم می مالد و می گوید «رییس، همین الان یک سفارش خیلی بزرگ دریافت کردیم!» البته گارسونی که آخر شب در حالی که دست هایش را به هم می مالد به سر میز شما می آید و می گوید، «قربان، سفارش دیگری ندارید؟» به طور غیر کلامی درخواست انعام دارد.
نکته مهم: شخصی که در یخبندان زمستان در ایستگاه اتوبوس ایستاده و با سرعت دست هایش را به هم می مالد، فقط از زور سرما این کار را می کند.