امروز هم به سیاق هفته های اخیر گذشته، قصد داریم در ستون ویژه اى با عنوان «تفسیر هفته» به تحلیل و تفسیر مسائل و رویدادهاى مهم ازجمله فراررسیدن مبعث فرخنده حضرت رسول اکرم (ص) و نیز ولادت با سعادت حضرت امام حسین (ع) و روز پاسدار بپردازیم.

گروه سیاسی، آنچنان که وعده کرده بودیم، امروز هم به سیاق هفته گذشته در ستون ویژه ی «تفسیر هفته»، اهم مسائل و رویدادهای سیاسی، افتصادی، جتماعی و فرهنگی را بررسی خواهیم نمود و به تحلیل و تفسیر رویدادهاى سیاسى مهم روز خواهیم پرداخت.

 

هشدار رهبرى پیرامون مذاکرات هسته اى و کشاندن جنگ هاى نیابتى به مرزهاى ایران

، در این یادداشت سعی شده ضمن طرح مسائل داخلی همچون معیث فرخنده حضرت رسول اکرم (ص) و میلاد مبارک حضرت امام حسین (ع) و روز پاسدار، به برخی دیگر از موضوعات مهم منطقه ای و بین المللی همچون هشدار رهبرى پیرامون مذاکرات هسته اى و کشاندن جنگ هاى نیابتى به مرزهاى ایران پرداخته شود.
 
مبعث پیامبر نور(ص)
 
بعثت پیامبر (ص) رحمت و رسالت رسول الله (ص)، مهمترین فراز از فراز هاى تاریخ اسلام بوده و نزول قرآن کریم نیز از این زمان آغاز می‌گردد.

کلمه بعثت به معنای برانگیخته شدن و در اصطلاح به مفهوم فرستاده شدن انسانی از سوی خداوند متعال برای هدایت انسان و جامعه می‌باشد. مسأله بعثت پیامبر(ص) در ادیان الهی مطرح بوده و بسیاری از اهل کتاب و حتى پاره‌ای از اعراب مشرک نیز با آن آشنایی داشته‌اند. نوید و بشارت بعثت پیامبر (ص)، به تصریح قرآن در تورات و انجیل ذکر گردیده و عیسی (ع) نیز پس از تصدیق توراتی که به موسی (ع) نازل شده بود، به بعثت پیامبر(ص) بشارت داده است.

همچنین در کتب آسمانى، حتی به خصوصیات پیامبر(ص) و یارانشان نیز اشاره شده است. با مراجعه به تاریخ می‌توان افراد زیادی را یافت که در انتظاربعثت پیامبر (ص) بوده‌اند و افرادی به امید دیدار پیامبر (ص) به محل سکونت، مکان هجرت و یا حتی گذرگاه عبور و مرور آینده پیامبر(ص) مراجعه مى کردند. بنابر این بعثت پیامبر(ص)، حادثه‌ای بس بزرگ در سرنوشت هدایت بشری بوده و عظمت این امر سبب می‌شد که خداوند متعال به عنوان مقدمه این امر الهى، تربیت و پرورش محمد(ص) را به عهده داشته و ایشان را برای آینده دشواری که در پیش رو داشت، آماده مى سازد.

به دنبال همین تربیت توحیدى بود که پیامبر (ص) در سال های قبل از بعثت نیز حالات فوق العاده معنوی و مشاهدات روحانی داشته و نتیجتاً ایشان تمام این دوران را با پاکی و طهارت و معنویت سپری کرده‌اند. علی (ع) می‌فرمایند: "خداوند بزرگترین فرشته خود را از خردسالی پیامبر، همدم و همراه ایشان ساخت. این فرشته در تمام لحظات شبانه روز با آن حضرت همراه بود و او را به راه های بزرگواری و اخلاق پسندیده و شایسته رهبری می‌کرد."
 
میلاد پاسدار آزادگى و روز پاسدار
 
سوم شعبان زادروز میلاد آموزگار بزرگ آزادى و آزادگى امام حسین(ع) و روز پاسدار را گرامى مى داریم. یزید پس از معاویه بر تخت حکومت اسلامى تکیه زد و خود را امیرالمؤمنین خواند و براى این که سلطنت ناحق و ستمگرانه خود را تثبیت کند، براى نامداران و شخصیت هاى اسلامى پیام فرستاد و آنان را به بیعت با خویش فراخواند.

به همین منظور، نامه اى به حاکم مدینه نوشت و در آن یادآور شد که براى من از حسین (ع )بیعت بگیر و اگر مخالفت نمود به قتلش برسانید، حاکم این خبر را به امام حسین (ع ) رساند و امام حسین (ع ) فرمود: "انا لله و انا الیه راجعون و على الاسلام السلام اذا بلیت الامة براع مثل یزید". یعنى آنگاه که افرادى چون یزید، شرابخوار و قمارباز و بی ایمان و ناپاک که حتى ظاهر اسلام را هم مراعات نمی کند، بر مسند حکومت اسلامى بنشیند, باید فاتحه اسلام را خواند. زیرا این گونه زمامدارها با نیروى اسلام و به نام اسلام، اسلام را از بین می برند.

امام حسین (ع) از همان شبى که از مدینه بیرون آمد و در تمام مدتى که در مکه اقامت گزید و در طول راه مکه به کربلا، تا هنگام شهادت، گاهى به اشاره، گاهى به صراحت مى گفت: "مقصود من از حرکت، رسوا ساختن حکومت ضد اسلامى یزید و برپاداشتن امر به معروف و نهى از منکر و ایستادگى در برابر ظلم و ستمگرى است و جز حمایت قرآن و زنده داشتن دین جدم محمد، هیچ هدف دیگرى ندارم" و این مأموریتى بود که خداوند به او واگذار نموده بود، حتى اگر به کشته شدن خود و اصحاب و فرزندان و اسیرى خانواده اش بیانجامد.

رسول گرامى (ص) و امیرمؤمنان (ع) و حسن بن على (ع)، شهادت امام حسین (ع) را بارها بیان کردند. حتى در هنگام ولادت امام حسین (ع)، پیامبر(ص) شهادتش را تذکر داده بود و خود امام حسین (ع) با علم امامت می دانست که سرانجام این سفر به شهادتش می انجامد، ولى او کسى نبود که در برابر دستور آسمانى و فرمان خدا براى جان خود ارزشى قائل باشد, یا از اسارت خانواده اش واهمه اى به دل راه دهد.

امام حسین(ع) در مسیر جهاد در راه خدا مى فرمود: "من کان باذلا فینا مهجته و موطنا على لقاء الله نفسه فلیرحل معنا"." یعنى هر کس حاضر است در راه ما از جان خویش بگذرد و به ملاقات پروردگار بشتابد، همراه ما بیاید. و لذا در بعضى از دوستان این توهم پیش آمد که امام حسین(ع) را از این سفر منصرف سازند، غافل از این که فرزند على بن ابى طالب (ع) امام و جانشین پیامبر(ص)، از دیگران به وظیفه خویش آگاه تر است و هرگز از آنچه خدا بر عهده او نهاده است، دست نخواهد کشید.

بارى امام حسین (ع) با همه این افکار و نظریه ها که اطرافش را گرفته بود، به راه خویش ادامه داد و کوچک ترین خللى در تصمیم خود راه نداد. فلسفه دیندارى، فداکارى و حمایت از قوانین آسمانى را به ما مى آموزد و هدف هم جز این نیست و نیاز بزرگ مسلمانان در عصر حاضر درک مقام بندگى و خالى بودن دل از هر چه غیر از خداست، در غیر این صورت و در صورتى که صرفأ به صورت و ظواهر اسلام بپردازیم، هدف مقدس امام حسین(ع) به فراموشى می گراید.
 
واکنش جمهورى اسلامى ایران بسیار سخت خواهد بود
 
مقام معظم رهبرى در ادامه رهنمودهاى حکیمانه خود پیرامون مسائل جهان اسلام و مسئله مهم مذاکرات هسته اى ایران با قدرت هاى جهانى فرمودند: "اجازه هیچگونه بازرسی از هیچ‌ یک از مراکز نظامی داده نمی‌شود / مطلقاً اجازه گفت‌ وگوی بیگانگان با دانشمندان هسته‌ای و رشته‌های حساس را نمی‌دهیم / مسئولان باید پیام عظمت ملت ایران را در مذاکرات نشان دهند."

فرمانده کل قوا درادامه سخنان خود با اشاره به اخباری مبنی بر تلاش بدخواهان ملت و برخی مسئولان منطقه خلیج فارس برای کشاندن جنگ‌ های نیابتی به مرزهای ایران، به سران کشورهاى منطقه هشدار داند،"اگر شیطنتی صورت بگیرد، واکنش جمهوری اسلامی ایران بسیار سخت خواهد بود."

طبیعى است که ایالات متحده و متأثر از زیاده خواهى هاى استکبار جهانى، دیگر کشورهاى عضو گروه ١+٥ از هر تئورى توطئه اى براى به زیر کشیدن جمهورى اسلامى ایران استفاده مى کنند، همانگونه که قبلأ هم کاخ سفید و هم پیمانان آمریکا، با تحمیل تحریم هاى ظالمانه، هدف تسلیم ایران  را در سر مى پروراندند. امام خمینى(ره) مى فرمود، در سیاست خارجى و برخورد با دشمنان این ملک و ملت، بویژه شیطان بزرگ، ما هر قدم که عقب بنشینیم، دشمن چند قدم پیش روى مى کند.

اکنون فهم زیادى نمى خواهد که ما بفهمیم، قدرت هاى جهانى و در رأس آن ایالات متحده در ادامه سیاست هاى استعمارى خود، قصد دیکته نقطه نظرات خود به جمهورى اسلامى را دارند. البته غربى ها از سر استدراج و به شکل مرحله به مرحله، بلکه طبقه بندى شده، در حال پیش روى در زمین مذاکرات و فتح سنگر به سنگر مواضع دیپلماسى دیپلمات هاى کشورمان هستند. دیروز مى گفتند، تحریم ها همزمان و به طور تؤامان هنگام امضاء توافق تمامأ لغو مى شوند، امروز مى گویند، تحریم ها هنگام امضاء معاهده لغو نمى شوند و ممکن است بخشى از آن ها به طور گزینشى و به تدریج قابل حل باشد! دیروز مى گفتند، بر اساس ضوابط NPT ایران مى تواند به فعالیت هاى صلح آمیز هسته اى خود ادامه دهد، امروز مى گویند، باید از تأسیسات نظامى ما بازدید نمایند و از دانشمندان ایرانى بازجویى نمایند! دیروز مى گفتند، حضورشان در منطقه براى حفظ امتبت و آرامش کشورهاى حوزه خلیج فارس است، امروز سوداى کشاندن جنگ هاى نیابتى به مرزهاى ایران را در سر مى پرورانند!

در هر حال از یک سو، مسئولان باید پیام عظمت ملت ایران را در مذاکرات نشان دهند و از سوى دیگر، دولت هاى حاشیه خلیج فارس بدانند که جمهورى اسلامى قصد حمله به هیچ یک از کشورهاى همسایه را ندارد، اما اگر کوچک ترین تعرضى به خاک ایران شود، واکنش ایران بسیار سخت خواهد بود!