صالح بن عقیده از پدرش نقل مىکند که: مقدارى غلّه به امام هدیه کردم. آن شخص که غلهها را برده بود، دچار صرع شد (غش و سر درد خیلى شدید) و مخش عیب برداشت، به شدّت احساس درد مىکرد.
او مدینه رفت و به امام علیه السلام خبر داد، امام فرمود: «آیاروغن بنفشه به او ندادید؟» پس بنفشه (روغن بنفشه) داخل بینى او ریختند و خوب شد.
بعد امام فرمود: «اى عقبه! روغن بنفشه در تابستان، سرد و در زمستان، گرم است. براى شیعیان نرم است اگر مردم فایده و قدر روغن بنفشه را مىدانستند، یک اوقیه (واحد و زنى) بنفشه را یک دینار مىخریدند.»
امام صادق علیه السلام فرمود: «از طرف شما در نزد ما چیزى محبوبتر از روغن بنفشه نیست.»
امام صادق علیه السلام فرمود: «مثل روغن بنفشه در میان روغنها، همانند مثل ما اهل بیت است در میان مردم.»
امام صادق علیه السلام فرمود: «فضیلت روغن بنفشه بر دیگر روغنها، همچون فضیلت اسلام بر تمام ادیان است، چه روغن نیکویى است، بنفشه؛ چون درد را از سر و چشمههاى آن مىبرد، پس با آن، محل درد را روغن بنفشه بمالید.»
امام صادق علیه السلام فرمود: «امیر المؤمنین علیه السلام فرموده است: «در خود روغن بنفشه بریزید که رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم فرمود: «اگر مردم قدر بنفشه را مىدانستند آن را پشت سر هم مىخوردند و چیزى از آن نمىگذاشتند.»
امام صادق علیه السلام فرمود: «روغن بنفشه، مغز را نیرو مىبخشد.»
امام صادق علیه السلام فرمود: «مثل بنفشه در میان روغنها، همانند مثل شیعیان ما است در میان مردم.»
امام صادق علیه السلام فرمود: امیر المؤمنین علیه السلام فرموده است: «داغى تب را به وسیله روغن بنفشه برطرف کنید.»
گردآوری و تنظیم:گروه بوعلی باب سلامتی
منابع:مجموعه پیک شفا
آئین تندرستی (دهسرخی)
طب جامع امام صادق علیه السلام