انسانها
در طول زندگی خود از طفولیت تا کهنسالی و پیری دارای مزاجی متفاوت
میگردند. از گرمی و تری طفولیت تا سردی و تری دوران کهنسالی مزاج تغییر
میکند و این تغییرات در فصول گوناگون، شکلی جدید به خود میگیرد. در
موقعیتهای گوناگون کرة زمین به تبع آب و هوا و موقعیت جغرافیایی، بدن
نیازهای ویژهای را از نظر غذایی طلب میکند. از این رو لازم است انسان
برای حفظ تعادل مزاج خویش در هر شرایط سنی، جنسی، فصلی، جغرافیایی و حتی
شرایط ویژة روانی، غذایی خاص تناول نماید تا تعادل مزاج خود را حفظ کند و
از این طریق در حال سلامت باقی بماند. تشخیص مزاج غذاها و تناسب آن با مزاج
انسانها در موقعیت گوناگون، علمی است که در نظام طب اسلامی و طب سنتی
ایران بصورت جامع و گسترده تعریف شده است.
هرگاه انسانی بخواهد در حالت تعادل زندگی کند و قوت و توان خود را محفوظ
نگاه دارد و ضعف و کاستی بدن خود را تأمین نماید لازم است مزاج غذاها را
بشناسد و در زمان مقتضی از آنها بهره بگیرد. عدم شناخت طیف وسیع غذاها و
مزاج آنها، موجب ناکارآمدی غذا در سیستم تغذیه گردیده و زمینه را برای
بروز بیماریها فراهم آورده است. ناسازگاری مزاج غذاها با مزاج انسانها که
نتیجة این عدم شناخت است به نحوی بحرانساز گردیده که کارشناسان تغذیه در
طب سنتی و طب اسلامی را بسیار نگران ساخته است و اگر این روند ادامه یابد
نسل بشر در معرض تهدید جدی قرار خواهد گرفت. از این منظر اطلاعرسانی
پیرامون تغذیه با رعایت مزاج غذاها و تناسب آن با مزاج انسانها از خدمات
بسیار ارزشمندی است که منجر به درمان و سلامت بشر میشود.