سبک زندگی 'سونی' با لشکر سرگرمی‌ وارد می‌شود + تصاویر

شعار سونی در کنسول‌هایش "Play,Create,Share" (بازی‌کن و ایجاد‌کن و به اشتراک‌بگذار) است. در طراحی سخت‌افزار کنسول قابلیت‌هایی مثل نور کم بازی‌ها (موتور پردازش نور در کنسول این‌گونه طراحی‌شده) و خدمات اینترنتی، مانند ضبط برنامه‌های تلویزیون روی هارد و ارائۀ خدمات تلویزیونی برای بزرگ‌سالان (شبکه‌های هرزه‌نگاری) قرار دارد که تمامی آن به دنبال جذب مخاطب بزرگ‌سال است.

 در سال های اخیر با رشد سرسام‌آور صنعت بازی‌های رایانه‌ای و رسانه‌های تعاملی و ارائه کنسول‌های جدید نگاه به این صنعت وکنسول ها از ابزاری برای سرگرمی صرف به وسیله‌ای برای تأمین تمام نیاز‌های خانواده تبدیل شده است. هرکنسول بسته به نوع کارایی وسیاست‌های کلان شرکت تولیدکننده آن برای یک جامعه مخاطب و یک نوع خاص واختصاصی شده از سبک زندگی مبتنی برخانه طراحی شده است. در این بین در نسل حاضر سه شرکت بزرگ در حوزه سخت افزار ونرم افزار وبازی‌های رایانه‌ای در تلاشند، تا با سه سبک زندگی متفاوت سه خانه و خانواده متفاوت در سبک زندگی بازار پر سود این حوضه را به تسخیر خود در آورند. در این نوشتار به سبک زندگی مورد نظر در کنسول‌های سونی می‌پردازیم:

بازی‌های رایانه‌ای، ابزار بزم یا تجهیز رزم؟ + فیلم و نمودار

اگر در جنگ سخت، تصرف سرزمین‌ها و منابع هدف بود، هدف در جنگ نرم، میدان قلب و ذهن انسان‌ها و درنهایت، اغوا یا ارشاد آن‌هاست. زبان گفت‌وگو در میدان سخت، زبان تهدید و خشونت، با استفاده از توپ و تانک و موشک است؛ اما زبان گفت‌وگو در این میدان، زبان غریزه از ‌سویی و زبان فطرت ازسوی ‌دیگر است.

 شاید وقتی بازی «تنیس دونفره»، سال ۱۹۵۸ در آزمایشگاه‌های بروک‌هَوِن (Brookhaven) آمریکا به نمایش گذاشته شد، کسی گمان نمی‌کرد که بازی‌های ویدئویی بتواند در جذب مخاطب، روزی هالیوود را هم پشت سر بگذارد. امروزه که می‌توان با نسل هفتم و هشتم بازی‌ها را در کنسول‌ها و کامپیوتر‌های شخصی بازی کرد، صنعت سرگرمی توانسته رقیب جدی خود، یعنی سینما را پشت سر بگذارد. درست است که این رقابت از بعد از سالِ ۲۰۰۰ جدی شد، امّا سیر تکامل بازی‌ها را به‌شکل جدی از سال ۱۹۷۱ نولان بوشنل، پدر بازی‌های رایانه‌ای، با بازی فضای کامپیوتری(Computer Space) آغاز نمود.

اَبَر انسان، تامب‌ریدر و رستگاری مرده قرمز + تصاویر

هزینه‌ در پروژه‌های بازی‌های ویدئویی بسته به نوع پروژه از هزار دلار شروع و به صد میلیون دلار می‌رسد. طبق آمار منتشره در فاصله‌ی بین سال‌های 2000 تا 2014 که رکود اقتصادی هم به جان اقتصاد کشورهای غربی افتاد، میزان سوددهی بازار صنعت بازی‌های ویدئویی هر سال، مثبت و روبه رشد بوده است و این یعنی هنوز هم دیر نیست.

 تقریباً از ابتدای پیدایش صنایع فرهنگی، همواره عده‌ای از سیاست گزاران، فرهنگیان و هنرمندان برای القای مفهوم خاصی هزینه‌ی بسیار زیادی را تدارک می‌بینند، تا به این وسیله بتوانند سازندگانی را راضی به ساخت پروژه‌ی مدنظرشان کنند. بسیاری اوقات این هزینه‌ی زیاد با بی تجربگی و بی حوصلگی سازندگان نیست و نابود می‌شود و هم بودجه نابود می‌شود و هم مخاطبی عاید این محصول نمی‌شود. امّا بسیاری از اوقات در صورت تعهد سازندگان به سفارش دهنده، با آثار خوب و قوی مواجه می‌شویم. که در واقع در این گونه آثار هم احتمال نابود شدن آن اثر وجود دارد و هم موفقیتش؛ اما نوع دیگری از پروژه‌ها هستند که سازندگانی برای رسیدن به هدفی یا به منظور نقد با ترویج فرهنگی دست به ساخت اثری می‌زنند.

هدف گوگل از ارائه کنسول جدید بازی

این بدان معناست که دیگر کنسول بازی تنها برای بازی نیست؛ و بازی‌بازها فقط مشتری این کنسول‌ها نیستند و این کنسول‌ها برای یک خانواده طراحی شده تا به جای گرفتن این کنسول‌ها در گوشه اتاق شخصیِ فرزندان، این کنسول‌ها در وسط سالن خانه‌ها قرار گیرد، تا هم بتوان در آن بازی کرد هم بتوان فیلم و سریال و موسیقی و حتّی اخبار جدید را هم از آن تماشا کرد.

 دو شرکت بزرگ صنعت تکنولوژی دنیا،Google و Asus، کنسول جدیدی که مبتنی بر سیستم عامل اندروید می‌باشد را معرفی کرده‌اند. این کنسول قابلیت‌ها و ویژگی‌هایی مناسب برای انجام بازی‌ها و سرگرمی‌ها به همراه توانایی اجرای بازی‌های اندروید بر روی تلویزیون به وسیله یک کنترلر را دارا می‌باشد. در ادامه با مشخصات این کنسول که Google Nexus Player نام دارد بیشتر آشنا می‌شویم.

جادو، آخرالزمان‌دروغین و آواتارهای آدمکش در پرهزینه‌ترین بازی جهان + تصاویر

هر چه جلوتر می‌رویم، می‌بینیم بودجه‌های بیشتری برای ساخت بازی‌ها هزینه می‌شود و بازار بازی‌­های ویدئویی بزرگتر می‌شود، مخاطب هم منتظر تولیدات داخلی نخواهد ماند و اگر همین طور تولیدات داخلی کم و بی اثر باقی بمانند، نفوذ بازی‌های غربی و شرقی از این که هست بیشتر هم خواهد شد.

 هزینه‌ در پروژه‌های بازی‌های ویدئویی بستگی به نوع پروژه از هزار دلار شروع و به صد میلیون دلار می‌رسد. امّا چه توجیه اقتصادی برای یک شرکت وجود دارد که به این میزان در یک پروژه‌ هزینه کند؟ ابتدا اینکه بازی‌های ویدئویی به دلیل ماهیت سرگرمی گونه‌ به عنوان بستر اصلی و سپس در بر گرفتن مفاهیم و موضوعات مورد نظر سازندگان، از ابتدا تا به حال، روند روبه رشد سوددهی بیشتر و بهتر را طی می‌کند. که طبق آمار منتشره در فاصله‌ی بین سال‌های 2000 تا 2014 که رکود اقتصادی هم به جان اقتصاد کشورهای غربی افتاد، میزان سود دهی بازار صنعت بازی‌های ویدئویی هر سال، مثبت و روبه رشد بوده است و بروز و ظهور بازی‌های موبایل و تبلت‌ها در سال‌های اخیر در رشد و همه گیر شدن، بسیار موثر بوده است.