مثبت اندیشی از منظر عرفانی(6)


 


۴-یکی از میوه های شیرین آگاهی، توکل است و از بین رفتن حرص و سختی است. خداوند خالق اعمال بیرونی ماست اعمال ما را خداوند انجام می دهد چه بدانیم و چه ندانیم اما ما خالق افکار خود هستیم. از این رو نسبت اعمال به ما مجازی است. (( و الله خلقکم و ما تعملون))37/96

بما افعال را نسبت مجازی است        نسب خود در حقیقت لهو و بازیست

گلشن راز

پس ما اراده می کنیم اما کارگزاران الهی که همان موجودات مادی و جسم ماست وکیل ما هستند تا اراده ما را عمل کنند ( والله علی کل شی وکیل)11/12 حتی ما نمی توانیم در جهان خارج صحبت کنیم و کارگزاران الهی و خداوند وکیل است ( والله علی ما نقول وکیل)28/28

اما آنچه خداوند انجام می دهد نیک است از این رو ما هیچگاه در جهان خارج فحش و ناسزا و بدگویی نمی شنویم. پس جواب ما به بدگویی و ناسزاگویی دیگران، جوابی مثبت است فحش دیگران را با سلام پاسخ می دهیم زیرا دیگران در دل خود می توانند به ما فحش دهند اما وقتی عملی شد از خدا می دانیم نه از دیگران و فعل خداوند برای ما محترم است.

هیچ کس نمی تواند هر چه می خواهد انجام دهد زیرا بین اراده قلبی و عمل ظاهری، خداوند حایل و مانع است ( انّ الله یحول بین المرء و قلبه)8/24

ادامه مطلب ...

مثبت اندیشی از منظر عرفانی(7)


مثبت اندیشی از منظر عرفانی(7)

6-مثبت اندیشی عرفانی به ما می آموزد که مرگ وجود ندارد. زیرا آنچه در بیرون رخ می دهد بازی است نه جنگی است و نه مرگی. همه آنها علامت و نشانه های گوناگون هستند. ما وقتی از عالم واقعی غافل می شویم به خواب غفلت فرو می رویم و در این خواب جهانی رویایی می بینیم و در این رویا زندگی میکنیم و می خوابیم. در خواب دوم باز رویا می بینیم و جهانی دیگر. جهان دوم که محصول خواب دوم است همین جهانی است که در روز مشاهده می کنیم از این رو انسان آگاه در حالی که بیدار است خواب می بیند وقتی که می خوابد باز خوابی دیگر می بیند.

این جهان را که بصورت قائم است                      گفت پیغمبر که حلم نائم است

روز در خوابی مگو کاین خواب نیست          سایه فرعست اصل جز مهتاب نیست

خواب بیداریت آن دان ای عضد            که بیند خفته کو در خواب شد

او گمان برده کاین دم خفته ام           بی خبر از آن کوست در خواب دوم

مثنوی

اگر کسی در خواب ببیند پای او را قطع می کنند، بسیار وحشت زده، ناراحت و عصبانی می شود اما اگر بفهمد خواب میبیند و او در پندار و خیالش پای خود را از دست می دهد سریعا لبخند می زند و بیخیال می گردد. چون می فهمند پای اصلی او پا برجاست و همین طور از مرگ در خواب ناراحت نمی شود زیرا می داند در عالم واقع او زنده است. در مثبت اندیشی عرفانی خواب شب و مرگ یک چیز در دو صورت هستند. انسان واقعا عارف، همان گونه که خواب برای او شیرین است مرگ هم برای او شیرین است. واقعا هر شب می میرد. (( هو الذی یتوفاکم بالیل ))

مثبت اندیشی از منظر عرفانی(9)


 

9-مثبت اندیشی عرفانی ما را از احساس دروغین مالکیت، ریا و خود نمایی نجات می دهد. احساس مالکیت یکی از عوامل اصلی بیماری های روانی است ما و همه آنچه داریم حتی اعمال عینی ما متعلق به خدا است خداوند در قرآن بار ها تاکید می کند که همه چیز مال من است ما نه تنها مالک همه چیز نیستیم بلکه خودمان هم مالک داریم و مال خدا هستیم. خداوند به پیامبرش می فرماید: ای پیامبر تو نبودی که تیر انداختی بلکه ما بودیم. (( و ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رمی))8/17 پیامبر (ص) نیت و قصد می کند و بس . خداوند نیت و قصد پاک را می خواهد و پاداش می دهد اما نیت و قصد بد را مجازات می کند. ما تنها صاحب نیت ها و تفکرات قلبی خود هستیم و خداوند تنها قلوب ما را مواخذه می کند هیچکس نمی تواند در عمل قسم و سوگند دروغ بخورد هر سوگند ظاهری خوب است زیرا فعل و عمل خداوند است و مورد مواخذه قرار نمی گیرد ولی نیت ها و محصولات قلبی مثبت و منفی، خوب و بد هستند. خداوند به صراحت در کتاب خود به این نکته اشاره می فرمایند (( لا یواخذکم الله بالغو فی ایمانکم و لکن یواخذکم بما کسبت قلوبکم ))2/225   ما آنچه در درون سینه داریم در برون تحصیل می کنیم و به دست می آوریم (( و حصّل ما فی الصدور ))100/10  احساس مالکیت یک نوع دزدی از خداوند است فلذا وقتی می خواهند مال خدا را از ما بگیرند دچار آشفتگی و بحران می شویم و دیگران را دزد می خوانیم در صورتی که دزد واقعی ما هستیم. همه ما در زندگی روزمره می گوییم جسم من مال من، زن من، فرزند من،علم من و سلامتی من و ...  .برای اینکه هیچگاه به غم مبتلا نشویم قلبا باید همه را به خدا بدهیم. زیرا همه مال خداست حتی جسم ما . ما واقعا فقیر هستیم و آنچه داریم امانت است و آنچه هم میخواهیم باید از خداوند و تنها از او گدایی کنیم او و تنها او ثروتمند و غنی مطلق است (یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید ) 15:35

احساس فقر عارفانه موجب افتخار است (الفقر فخری ) حدیث نبوی

ادامه مطلب ...

مثبت اندیشی از منظر عرفانی(10)

مثبت اندیشی از منظر عرفانی(10)

بحث پایانی :

ما گفتیم در جهان فقط خدا وجود دارد و خداوند ، اسماء و آیات او که واقعیت دارند همگی مثبت و خوب هستند . اما بشر چه بخواهد و چه نخواهد با پندار مادی و منفی و جاهلانه به سر میبرد . خوبیها و مثبت ها را به مثبت و منفی تقسیم میکند . مثلا سلامتی را میخواهد اما بیماری را نمیخواهد برکت را میخواهد اما بلا را نمیخواهد . زیبا را میخواهد ، زشت را نمیخواهد . زندگی را میخواهد اما مرگ را نمیخواهد . اینها را ضد هم میداند و جمع ضدین را محال می یابد اما در مثبت اندیشی جمع ضدین محال نیست . چون باور داریم مرگ و زندگی ضد هم نیستند نیستی و هستی یک چیز هستند نعمت و نقمت ، حسنه و سیئه ضد هم نیستند هر دو یک چیز واحد هستند لذا هر دو را میپذیرد و قبول میکند . انسان بینا به زشت نگاه میکند وجه الله را میبیند به زیبا نگاه میکند وجه الله را میبیند . به هر طرف رو میکند وجه الله میبیند (فاینما تو لو فثم وجه الله ) 2/115 .رسیدن به بینش مثبت اندیشی عرفانی به تنهایی ممکن نیست خداوند برای اینکه بشر را به خودش یعنی اصل خوبیها نزدیک کند وسیله ای قرار داده است و این وسیله قوانین و اعمال شرعی و اخلاقی متغیر هستند که در غالب ادیان مختلف جا گرفته اند . مجازی ، موقت و اعتباری اند . مولانا در مثنوی در مقدمه دفتر پنجم میفرمایند ( مثال شریعت همچون علم طب آموختن است و طریقت پرهیز کردن به موجب علم طب و دارو خوردن و حقیقت صحت ابدی یافتن و از آن هردو فارغ شدن . چون آدمی از این حیات مرد شریعت و طریقت هر دو از او منقطع شد حقیقت ماند . )

 ودر دنباله آن می فرماید : " شریعت علم است ، طریقت عمل و حقیقت الوصول الی الله " کسی که به مثبت اندیشی مطلق میرسد به خدا رسیده است و جز خوبی نمیبیند و این نهایت کمال است . شریعت و طریقت یا قوانین و اعمال شرعی و اخلاقی حقیقت ندارند مجازی هستند وسیله هستند و وسیله نمیتواند هدف باشد . بخش اصلی دین خداست بخش فرعی دین شریعت و طریقت است . ما باید سعی کنیم خدا را ببینیم . یعنی باید سعی کنیم خوبی را ببینیم . در پایان رو به خدا میکنیم و همانند پیامبر اسلام ( ص) از او میخواهیم تا واقعیت را همانگونه که هست به ما نشان دهد نه آنگونه که میخواهیم و انتظار داریم ( اللهم ارنا الاشیاء کما هی ) حدیث نبوی

مثبت نگری در سطح خانواده(1)


مثبت نگری در سطح خانواده(1)

بنام آنکه جان را فکرت آموخت

 

بر اساس نظریه "مثبت اندیشی عرفانی " منفی نگری مقدمه و مسبب همه امور منفی در سطح فردی ، خانودگی و اجتماعی است . در جهان خدایی و واقعی چیزهای منفی وجود ندارند.اگر ما بدی، بیماری و بلا می بینیم ، نتیجه افکار منفی و جاهلانه ماست . مهمترین کار در بهداشت خانواده ، تصحیح افکار است . سرچشمه خوبیها و بدیهارا در اندیشه ها باید جستجو کرد.

گر بود اندیشه ات گل، گلشنی                               گر بود خار ، تو هیمه گلخنی                                                                                                                                                                     " مثنوی

در این مقاله اصول این نظریه و نتایج آن را در بهداشت خانواده بیان میکنیم.

1 در جهان فقط خوبی وجود دارد .همه موجودات ، خوب ، زیبا و دوست داشتنی هستند . بدی ، زشتی و تنفر زائیده جهل بشر است

2- میل و گرایش به عیب بینی ، حکایت از عیب درونی و فرافکنی می کند . عیب جویی نوعی فرافکنی است .

3- در زندگی با دیگران ، بالاجبار به منفی نگری و عیب بینی کشیده می شویم. اما انسان مثبت نگر در خلوت و تنهایی ، عیب بینی و نگرش منفی را کنار میگذارد و به نگرش مثبت باز می گردد و هرچی می بیند و می یابد ، خوبی ، شادی و شیرینی است . اما انسانی که گرایش به بدیها دارد در خلوت خود هم ، به عیوب دیگران فکر می کند و از جهان خدایی و مثبت غافل است .

4- کینه و نفرت ، جنگ و  جدل ، خشم و غضب ، بیماری و بدبختی ، مرگ و نیستی ، افسردگی و سستی ،... زائیده منفی نگریندو برآمده از جهل هستند و هیچکدام وجود خارجی ندارند.

5- انسانها نمی توانند کار بد انجام دهند ، حتی اگر بخواهند . از این رو هیچ کس نمی تواند به ما بدی کند پس چرا کینه و نفرت آنها را بدل گیریم و یا از آنها دلخور شویم؟