همواره تفاوت بین افراد توجه ما را به خود جلب میکند. برخی نوزادان زردی میگیرند و برخی نمیگیرند. برخی بچهها غذا خوب نمیخورند و برخی برعکس خیلی خوش اشتها هستند. بعضی لاغر و بعضی درشت اندامند. برخی افراد، شجاعند و برخی ترسو. عدهای زود عصبانی میشوند و عدهای خیلی صبور و آرامند. برخی سخاوتمند و ولخرجند و عدهای برای یک ریال هم حساب و کتاب دارند. بعضی قدرت حافظه بالایی دارند و گروهی هم مرتباً مطالب را فراموش میکنند. یکی خواب سبک دارد و دیگری خواب سنگین. یکی تند و تیز و پرانرژی است و دیگری کند و کمانرژی. عدهای به محض خوردن یک عدد خیار دچار دلدرد میشوند و برخی هم میتوانند نیم کیلو خیار را بدون ناراحتی میل کنند. یک نفر با خوردن کمی دارچین دچار خارش میشود و دیگری غذاهای خود را پر از ادویه میکند و مشکلی هم پیدا نمیکند. برخی با خوردن یک عدد خرما جوش میزنند و عدهای دیگر ممکن است یک بشقاب خرما بخورند و یک عدد جوش هم در چهرهشان ظاهر نشود. برخی پوست خشک و عدهای پوست مرطوب و لطیف دارند. برخی مرتباً از اطرافیان خود اشکال میگیرند و به مسائل جزئی فکر میکنند ولی عدهای به راحتی از کنار مسائل جزئی میگذرند. لازمة شناخت راز این تفاوتها و نحوة اصلاح یا کنار آمدن با آنها، درک درست بحث مزاجشناسی است.