حکما
معتقد بودند که انسان، حیوان، گیاه و ... همه از چهار عنصر یا رکن اصلی
تشکیل شدهاند، یعنی هر چیزی از تأثیر این چهار رکن بر روی هم و ایجاد یک
کیفیت جدید ایجاد میشود.
این چهار رکن عبارتند از: آتش، هوا، آب و خاک
1) آتش: طبیعت آتش گرم و خشک است. در گرمی آتش بحثی نیست، برای درک خشکی آن
کافی است توجه کنیم که تأثیر آتش بر رطوبتها چگونه است؟ شما وقتی یک جسم
مرطوب را حرارت میدهید خشک میشود. آفتاب وقتی به زمین باران خورده
میتابد زمین را خشک میکند. لذا میگویند آتش گرم و خشک است.
2) هوا: طبیعت هوا گرم و تر است. این هوا شامل بخارات و گازهاست مثلاً شما
وقتی آب را حرارت دهید بخار میشود. بخار آب نسبت به خود آب از سطح انرژی
بالاتری برخوردار است چرا که برای تبدیل آب به بخار آن بایستی انرژی مصرف
کنیم بنابراین هوا نسبت به آب گرمتر است.
3) آب: طبیعت آن سرد و تر است. تر بودن و رطوبت آن که واضح است و از توضیح بالا مشخص شد که آب نسبت به هوا سردتر است.
4) خاک: طبیعت آن سرد و خشک است. برای تبدیل سنگ معدن آهن به مایع، باید با
حرارت زیاد آن را ذوب کنیم یعنی خاک نسبت به آب سرد و خشکتر است وقتی
همین خاک را حرارت میدهیم و ذوب میکنیم گرمتر شده و روان، یعنی مایع
میشود.