روغن پنبه دانه
نوعی روغن نباتی جدید است که از دانههای گیاه پنبه استخراج میشود. این روغن را پس از جدا نمودن پنبه دانه از لیف، به دست میآورند. این روغن را حتماً باید برای مصارف خوراکی تصفیه کنند. معمولاً در تهیهٔ چیپس سیب زمینی و دیگر انواع اسنک از این روغن استفاده میکنند.
این روغ مصرف خوراکی ندارد ولی محققان دانشگاه تگزاس اخیرا با ایجاد تغییرات ژنتیک گیاه تراریخته ای را تولید کردند که با تضعیف سم گوسیپول، نوعی سم طبیعی که در دانههای پنبه وجود دارد و آنها را از آفت ناشی از حشرات حفظ میکند،قابلیت خوراکی داشته باشد.
گوسیپول تاثیرات سوئی بر رشد و تولید مثل موجودات زنده دارد.
آرد پنبه دانه یکی دیگر از منابع خوراک دامی است. محتوای پروتئینی پنبه دانه کمی پایین تر از کنجاله ی سویاست.در دامداری صنعتی امروز پنبه دانه ها به عنوان یک پروتئین مکمل برای گاوهای نر جوان به خاطر اثرات مضر آنها بر تولید مثل توصیه نمی شوند.
همچون روغن دانه سویا، روغن پنبه دانه را هم اغلب به طور جزئی یا کلی هیدروژنه میکنند مشکلی که در زمینه هیدروژنه نمودن چربی ترانس وجود دارد این است که این گونه روغنها بسیار برای سلامتی مضرند. روغن پنبه دانه اولین روغنی بود که آن را هیدروژنه نمودند و البته در آن زمان برای مصارف خوراکی به کار نمیرفت، بلکه در تولید شمع از این روغن استفاده میکردند.
چنان که از نامش بر می آید از روغنی است که از هسته انگور به دست می آید.در هسته انگور مقداری روغن موجود است. روغن هسته انگور Grape seed oil به رنگ زرد مایل به سبز است.این روغن هم مدتی است که در بازار رواج پیدا نموده است.
مانند سایر روغن های معرفی شده این روغن هم طبیعت سردی دارد.این روغن بیشتر در صنایعی مانند رنگ سازی و صابون سازی کاربرد دارد. روغن هسته انگور از ضایعات کارخانه های شراب سازی در اروپا بدست می آید.مصرف برخی پلی فنل ها که در هسته انگور موجود است باعث کاهش جذب آهن در بدن و افزایش ابتلا به بیماری کمبود آهن میشود در واقع روغن هسته انگور باعث کم خونی می شود.
روغن هسته انگور برای پخت از روغن هسته انگور که مصرف موضعی دارد متفاوت است.از روغن های طبیعی برای درمان موضعی بیماری های مختلف استفاده می کنند.
روغن پالم
این گیاه اولین بار در کشورهایی مثل آنگولا و توگو به عمل آمد. تکثیر و داشت آن در کشورهایی مانند مالزی و اندونزی و فیلیپین از سال 1848 میلادی شروع شد.امروزه روغن پالم دومین روغن نباتی جهان از نظر تولید به شمار میآید ضمن آنکه بالاترین میزان صادرات را در میان روغنهای نباتی به خود اختصاص داده است. این روغن از سال 2004 با افزایش تولید مواجه شده و روغن سویا را که تا پیش از آن سرد مدار تولید در جهان بوده کنار زده است.
-مصرف سویا، باعث کاهش سلول های جنسی مردانه(اسپرم) و همچنین ناباروری در مردان می گردد.
-مصرف سویا فعالیت استروژن(هورمونی که تاثیر منفی بر روی سلول های جنسی مردان دارد) را افزایش می دهد. افرادی که میزان سویای بیشتری مصرف نموده اند، سلول های جنسی در آن ها حدود 41 میلیون کمتر از کسانی است که سویا نخورده اند. طبق مشاهدات، میزان اسپرم طبیعی بین 80 تا 120 میلیون در میلی لیتر می باشد.