اهمیت و جذابیت موضوع مهدویت در جزییات آن نهفته است
در
نشست تخصصی "مهدویت و ضرورت تحول در نظام آموزشی کشور های اسلامی"،
پروفسور الیور سوان بر ضرورت گنجاندن آموزه های عمیق مهدوی در متون درسی
کشور های مسلمان تأکید کرد و گفت: اهمیت و جذابیت موضوع مهدویت در جزییات
آن نهفته است.
گزارشگر : محمدجواد آهنگر
مترجم : زینب تاجیک
|  |
مهدویت به عنوان یک آموزه حیاتی در آیین اسلام و در مذهب تشیع، نیازمند توان مراکز آموزشی برای شناخته شدن، مورد بررسی قرار گرفتن و گسترش یافتن است. آن چه امروز شاهد آن هستیم، قابلیت های فراوان مراکز آموزشی، به ویژه دانشگاه ها برای عمق بخشیدن به جریان مهدویت از یک سو و عدم موفقیت مراکز آموزشی و دانشگاه ها در این عرصه است.
نقص نظام های آموزشی در کشور های اسلامی و از آن جمله ایران، عاملی شد که بزرگان علمی کشور با داعیه اسلامی سازی علوم، حرکت هایی پدید آورند که چه بسا با موفقیت ها و ناکامی هایی رو به رو بوده است. این مسأله مهم، سبب شد تا با دعوت از دو پژوهشگر عرصه دین و مهدویت، دیدگاه های ایشان را با محور "مهدویت و ضرورت تحول در نظام آموزشی کشور های اسلامی" جویا شویم.
به همین منظور پروفسور سید نثار حسین حمدانی از پاکستان، استاد دانشگاه، دارای مدرک فوق دکترای اقتصاد از آمریکا، مدیر مؤسسه اقتصاد کشمیر و سردبیر نشریه بین المللی "توسعه منابع انسانی" و پروفسور الیور سوان از فرانسه، استاد دانشگاه و نویسنده مقالات متعدد علمی، مهمان نشست ویژه سرویس اندیشه خبرگزاری آینده روشن شدند و به ارائه نظرات خویش در این باره پرداختند.
هدف اصلی تحول در نظام آموزشی کشور های اسلامی، ایجاد محیطی است که در آن به دانش حقیقی نزدیک تر شویم.
در مقاله ای که با همین موضوع نگاشته ام، از ضرورت تحول در نظام آموزشی دانشگاه ها، مدارس و حتی حوزه های علمیه اسلامی سخن گفته ام و این نشان می دهد که با نظام های فعلی آموزشی در کشور های اسلامی مخالفم و به لزوم اصلاحات در آن ها عقیده دارم. در واقع، هدف اصلی تحول در نظام آموزشی کشور های اسلامی، ایجاد محیطی است که در آن به دانش حقیقی نزدیک تر شویم. کارهای زیادی باید انجام شود که هم در ساختار نظام آموزشی و هم در محتوای آن ها باید صورت گیرد.
در همین ابتدای سخنانم باید به شما ایرانی ها تبریک بگویم که تا به حال تغییرات زیادی هم در ساختار و هم در محتوای نظام آموزشی کشورتان اعمال کرده اید، اما این تغییرات در کشور ایران باید همچنان دنبال شود و در کشور های دیگر نیز باید آغاز گردد. به خصوص بعد از انقلاب اسلامی در ایران، تغییرات زیادی اعمال شد و جمهوری اسلامی سعی در به خدمت گرفتن متخصصان داشت. این متخصصان در سال های اولیه انقلاب عمدتا از نظام های آموزشی غربی فارغ التحصیل شده بودند و گرچه خوب، درستکار و متعهد به انقلاب اسلامی بودند، اما در سیستمی تعلیم یافته بودند و چیزهایی برایشان درونی شده بود که نمی توانستند تغییرات زیادی در آن ایجاد کنند؛ بنابراین نظام آموزشی ایزان هم هیچ وقت نتوانست اصلاحات کاملی را که نیاز داشت تجربه کند.
ایران، کشوری بسیار اصیل و آرمان گراست، اما متأسفانه مردم آن غالبا ضعف های مدیریتی را نادیده می گیرند؛ ضعف هایی که سرنوشت آن ها را تغییر می دهد.
من هم مانند پروفسور حمدانی به ضرورت این تغییرات معتقدم و این را نیز اضافه می کنم که دانشگاه ها، دانشجویان و اساتید دانشگاه های اسلامی که من با آن ها برخورد داشته ام، همگی در سطح خوبی هستند و ظرفیت چنین تحولاتی را دارند. اما فکر می کنم اصلاحات اساسی باید در ساختار این نظام صورت گیرد.
درباره ایران هم باید بگویم که یک کشور بسیار اصیل و آرمان گراست، اما متأسفانه مردم آن غالبا ضعف های مدیریتی را نادیده می گیرند؛ ضعف هایی که منجر به زیان های بسیار بزرگی می شود و سرنوشت آن ها را تغییر می دهد. ولی همچنان تأکید می کنم که تحول در نظام آموزشی و به ویژه در بخش ساختاری آن، پیشرفت های بزرگی را به دنبال خواهد داشت.
محتوای علم مدیریت در ایران و در کشور های اسلامی نیاز به بازبینی دارد و باید به شکلی اسلامی بازخوانی و متحول شود
جناب سوان دقیقا بر موضوعی دست گذاشت که من قصد داشتم برای شما تشریح کنم. ضعف ایران و دیگر کشور های اسلامی در نظام آموزشی، ضعف مدیریتی است. مدیریت یک علم است، مراحلی دارد و مفاهیمی. اگر با علم به مفاهیم، آن مراحل را پشت سر بگذاریم، به هدف غایی می رسیم. در کشور های اسلامی و همچنین در ایران، ضعف های مدیریتی زیادی به چشم می خورد. البته مدیران موفق و کارآمد با مدیریت های خوب فراوان وجود دارند و شما در کشورتان زیاد تجربه کرده اید، اما این دلیل بر بی توجهی به ضعف مدیریتی نظام های آموزشی نیست.
پس تأکید می کنم که محتوای علم مدیریت در ایران و در کشور های اسلامی نیاز به بازبینی دارد و باید به شکلی اسلامی بازخوانی شود و متحول گردد. شاید این تغییر را بتوان گام اول برای اسلامی کردن تمام علوم دانست؛ چراکه در دنیای دینامیک امروز همه چیز همواره در حال تغییرند و تغییر در یک علم، تمام علوم را تحت تأثیر قرار می دهد.
خصلت نیک ایرانیان، اتحاد آنان و پاکی روح و قدرت ایمانشان است و همین امر سبب قدرت آنان در برابر دشمنانشان است که روحی و دینی آدم های پاک و قوی ای هستند؛ در مقابل دشمن می ایستند. همه ی این ها مختصه های خوبی است اما مدیریت خوبی ندارند. هم باید علم مدیریت را بخوانند و هم در خودشان مدیریت را تقویت کنند تا در پایان هم مدیر خوبی شوند و هم یک آدم تحصیلکرده ی خوبی
اهمیت و جذابیت موضوع مهدویت در جزییات آن نهفته است
از آن جا که موضوع این نشست، پیوند میان مهدویت و ضرورت تحول در نظام آموزشی است، قصد دارم درباره باور به مهدی نیز کمی سخن بگویم. من یک مسیحی هستم و با اعتقاد به منجی آخرالزمان آشنایی دارم، اما مهدی به عنوان یک منجی که مسلمانان منتظر او هستند، ویژگی های خاصی دارد که کمتر غیرمسلمانی با آن ها آشناست و کمتر مسلمانی به اهمیت این جزییات واقف است.
من در ایران با ایده های نابی برخورد داشته ام که ایده مهدویت یکی از آن هاست. در حقیقت من مهدی را در ایران شناختم و پیشنهاد می کنم که بیشتر و بیشتر به این موضوع بپردازید و منجی اسلامی را معرفی کیند؛ زیرا بسیاری از جزییات این منجی مورد غفلت قرار گرفته است و حال آن که اهمیت و جذابیت موضوع مهدویت در جزئیات آن نهفته است.
با وجود ساختار فعلی نظام آموزشی در کشور های اسلامی، نمی توان برای اثرگذاری در آینده بشر امیدوار بود
پیشنهاد من برای ترویج معارف مهدوی، اصلاح و به عبارت بهتر، تحول در نظام آموزشی به ویژه در حوزه های علمیه است تا جوانان در تمام ابعاد علوم روز جهان با نگرش اسلامی پیشرفت کنند و تواناترین افراد برای فعالیت تخصصی در دوره های مهدویت حاضر شوند و این باور را که به اعتقاد من، روح فعلی اسلام است، به جهانیان معرفی کنند و آن را عمق ببخشند.
با وجود ساختار فعلی نظام آموزشی که مهم ترین ضعف آن عدم توجه به رشد معنوی و روحی دانش آموزان است، نمی توان برای اثرگذاری در آینده بشر امیدوار بود؛ زیرا دانش آموزانی که در طمع کسب نمرات بالاتر هستند، معنویت و خوداتکایی را نمی توانند در روح خود نهادینه کنند.
آموزه مهدویت به مسلمانان توانایی داده است که پنجره های امید به آینده را پیش روی انسان سردرگم غربی باز کنند.
من هم فکر می کنم دانشگاه ها و مراکز علمی ایران می توانند در برخی رشته ها حتی برای دانشگاه های بزرگ جهان الگو باشند.
برای نمونه تا اندازه ای که من با روحانیون و دانشگاهیان ایرانی مواجهم، آگاهی های فراوان و تخصص شگفت انگیزی در علوم دینی و دقایق و ظرایف مذهب دارند و همچنین در رشته علوم سیاسی، بسیار هوشمند به نظر می رسند. آگاهی ها و باور های دینی اندیشمندان مسلمان ایرانی درباره آخرالزمان و منجی بشر چنان دقیق و عمیق است که می تواند پنجره های امید به آینده را پیش روی بشر دوران مدرن باز کند. این آموزه مهدویت است که به مسلمان توانایی داده است تا پنجره های امید به آینده را پیش روی انسان سردرگم غربی باز کنند.