همه چیز درباره خواص سیر در کتب و روایات

همه چیز درباره خواص سیر در کتب و روایات

مشخصات گیاه :

گیاهی است پایا که قسمت زیرزمینی اش متورم بوده و ریشه هایی از آن بیرون امده اند که این تورم همان سیر است . هر غده تورم سیر 12-10 دنده سیر دارد که روی همه آنها را پوشش سفید رنگ یا صورتی پوشانده است . برگهای آن عمودی و غلافدار و باریک هستند. گلهای کوچک صورتی مایل به سبز که به صورت یک چتر در انتهای ساقه استوانه ای گل دهنده ظاهر می شود و برای تکثیر سیر، دنده های سیر را از غدة آن جدا کرده ، در اوایل پاییز می کارند.

خواص درمانی :

آنتی بیوتیک ، اشتهاآور ، کاهنده فشار خون ، ضدباکتری ، نیرودهنده، هضم کننده غذا، صفرا بر ، ضدعفونی کننده ، کاهنده کلسترول خون ، کاهنده قند خون، ضد انگل ، کشنده کرمهای روده ، دارای آثار ضد سرطانی ، ادرارآور ، مصالح استسقاء ، ضد روماتیسم ، مفید در درمان عفونتها ، مشکلات تنفسی ، بیماریهای قلبی ، جلوگیری از حمله های قلبی ، کاهش خطر لخته شدن خون درون رگها ، مانع تصلب شرایین ، ضد انعقاد خون ، نرم کننده سینه ، فرونشانده التهاب ، کاهنده احتقان در موارد سرماخوردگی های معمولی ، ضد آسم .

سیر در روایات :

علی بن جعفر از برادرش موسی بن جعفر (ع) سؤال می کند از سیر و پیاز که پیش از پختن آنها را دارد می گذارند ؛ فرمود : مانعی ندارد. ( قرب الاسناد ، ص 154 )

به نقل از اذینه از محمدبن مسلم که گوید :

" از ابی جعفر (ع)پرسیدم : از سیر که خوردنش چطوری است ؟ فرمود : رسول خدا (ص) جهت بویش از آن نهی کرده و فرمود: هر کس این گیاه بد بو را بخورد به مسجد نیاید اما اگر کسی بخورد و به مسجد نیاید مانعی ندارد." ( علل الشرایع ، ج 2 ، ص 207 )

سماعه از امام صادق(ع) : " از خوردن پیاز پرسید ، فرمود : مانعی ندارد ناپخته و پخته مانعی نیست . از مداوا کردن با سیر ، اما اگر چنین شد به مسجد نروید ." ( محاسن ، ص 523 ، کافی ،ج 6 ، ص 375 )

حسن زیّات گوید :

" مناسک حج را ادا کردم ، سپس به مدینه رفتم ، از حال امام باقر(ع) پرسیدم ، گفتند : در ینیع است ، آمدم ینیع ، فرمود : ای حسن به اینجا آمدی ؟ عرض کردم فدایت شوم ، دوست نداشتم بروم و شما را بینم . فرمود : من سیر خوردم و خواستم از مسجد رسول الله (ص) دور باشم. " ( مکارم ، ص 208 ، محاسن ، ص 532 )

امیر المؤمنین(ع) از رسول خدا(ص) نقل می کند که فرمود : "سیر را بخورید اگر من با فرشته صحبت نمی کردم ، می خوردم "

( بحار ، ج 66 ، ص 251)