بهبود در تغذیه خانواده: تهیه فلافل خانگی
کپی شده از وب یکی از دوستان
سلام دوستان عزیز
امیدوارم در کمال صحت و سلامتی و شادابی باشید.
برای تغییر حال و هوای وبلاگ فکر کردم برای این پست با صحبت در مورد یک ماده غذایی مفید و بسیار مورد تاکید در طب سنتی، یه دستور غذایی که تازگیها وارد سیستم تغذیه ما شده رو اینجا براتون بنویسم. البته این غذا برای شما عزیزانم ناآشنا نیست. فقط شاید کمی در شیوه طبخ اون و مواد اولیه رعایت توصیه های طب سنتی شده که مواد سالم تری استفاده بشه.
دوستان میدونستید که مصرف لوبیا در طب سنتی خیلی تایید نمیشه؟ انواع لوبیا در غذاهای روزانه ما مصرف میشه ولی طب سنتی بدلیل طبع سرد و تر اون، مصرفش رو خیلی توصیه نمیکنه بخصوص برای خانمها. اما در عوض یک جایگزین عالی داره. بله: نخود. نخود بهترین انتخاب ممکن از بین انواع حبوبات هست.
درباره
خواص نخود خودتون میتونید براحتی در اینترنت بگردید و پیدا کنید. من اینجا
می خوام از معروفترین غذایی که با نخود تهیه میشه صحبت کنم. منظورم فلافل هست. قبلا اینجا نوشته بودم که چون نمیشد شوق وافر فرزندمون به چیپس رو کامل خاموش کنیم تصمیم گرفتیم صنعت چیپس سازی رو در خونه بومی کنیم 
و
البته این تجربه جواب داد. یک مساله دیگه در مورد بیشتر بچه ها و
خوراکیهای مورد علاقه اونها وجود داره و اون شوق مصرف انواع ساندویچ هست.
خوب من فکر کردم که همه انواع ساندویچ بیرون ناسالم هستند. مواد اولیه
انواع سوسیس و کالباس و همبرگر معلوم نیست اصلا چی هست. در بهترین حالت
ممکن از گوشت گاو تهیه میشن که در طب سنتی بسیار مضر قلمداد میشه و ما اصلا
مصرف نمیکنیم. بگذریم که تقریبا بعید به نظر میاد ماده اولیه تهیه این نوع
ساندویچ ها گوشت گاو باشه. فقط یک استثنا در بین ساندویچها وجود داره که
مواد اولیه اون مورد تاییده و اون فلافل هست. البته بازم تاکید میکنم که در
طب سنتی کلا سرخ کردن مواد غذایی خیلی توصیه نمیشه اما خوب در فضای فعلی
جامعه نمیشه بچه ها رو به طور کلی از خوردن این نوع غذاها و تنقلات منع
کرد. نخود که ماده اصلی تهیه فلافل هست همونطور که گفتم بسیار مورد تایید و
تأکید طب سنتی و سیستم تغذیه سالم هست. اما پسر من با اینکه کلا بدغذا
نیست متاسفانه اصلا نخود نمیخوره. یعنی اگر در آش یا هر غذای دیگه ای باشه
متاسفانه باید براش جدا کنیم. من فکر کردم اگر بشه توی خونه فلافل درست کنم
هم به نوعی علاقه‌اش به ساندویچ رو بدون اینکه ساندویج بیرون با اون مواد
اولیه و روغن مصرفی که معلوم نیست چی هست و چندبار مصرف شده رو خورده باشه،
یه جوری جواب داده‌ام و هم نخود رو وارد تغذیه اش کرده ام. ولی مساله این
بود که دیده بودم بیشتر مواقع فلافلی که دیگران تو خونه درست میکنن خیلی
خشک میشه و قابل مقایسه با مشابه خارجی نیست!
به هر حال شروع کردم به گشتن در اینترنت و تعداد زیادی دستورهای آموزشی
مختلف درباره پخت فلافل رو مرور کردم تا اینکه یکی از اونها که خیلی ریز
توضیح داده بود به دلم نشست چون جزییات بیشتری مطرح کرده بود. تصمیم گرفتیم
بر اساس اون فلافل درست کنیم.
در دستوری که دیدم نوشته بود نخود رو دو روز باید خیس کرد و چندین بار طی این دو روز باید آبش رو عوض کرد. من بعد از خیس کردن نخود احساس کردم که 24 ساعت کافیه و یک بار هم که 48 ساعته خیس کردیم نتیجه کار خیلی خوب نشد. انگار نخود آب بیش از حد به خود جذب کرده بود چون فلافلها وا میرفت. البته فکر میکنم میزان زمان مورد نیاز برای خیس کردن نخود بستگی به جنس نخود داره. به هر حال به نظر من برای نخود تازه و مرغوب 24 ساعت خیس کردن کافیه. برای سه چهار نفر، خیس کردن نخود به اندازه یک کاسه ماست خوری از همونها که تو سرویس چینی هست کافیه. به ازای هر کاسه نخود نیاز به یک عدد پیاز بزرگ هست. در دستور مذکور نوشته بود برای چرخ کردن نخود بهترین وسیله استفاده از دستگاههای یک دو سه مولینکس هست که خوشبختانه ما در منزل داریم. البته استفاده از چرخ گوشت هم ظاهرا خوبه اما باید دوبار مواد چرخ بشه. نخود را باید به مدت نسبتا زیاد مولینکس کرد تا کاملا ریز بشه و کمی حالت چسبندگی پیدا کنه. پیاز رو هم باید با همون دستگاه ریز و خرد کرد. این کل مواد مورد نیاز برای فلافل هست و بقیه مواد جزو ادویه اون محسوب میشن که میزان مصرفش دلبخواهی هست و بستگی به ذائقه داره. به نظر من ریختن یکی دو حبه سیر هم خیلی در بهبود طعم این غذا کمک میکنه. بخاطر گرمایی بودن شدید بچه مون، میزان فلفلی که به این غذا اضافه میکنیم خیلی کمتر از دستور اصلی این غذا هست. در کنار اون، ما ادویه کاری و پودر آویشن رو به مقدار نسبتا زیاد مثلا از هر کدام دو قاشق موجود در ظرف ادویه منزل به خمیر فلافل اضافه میکنیم. در دستورهایی که در اینترنت دیدم به "ادویه فلافل" هم اشاره شده بود که راستش من تا حالا هرچی گشتم نتونستم پیدا کنم. ظاهرا بیس اصلی این ادویه، همون ادویه کاری هست اما مطمئن نیستم. هم کرج و هم مشهد رو برای پیدا کردن این ادویه گشته ام و تا به حال بیفایده بوده. ظاهرا جعفری خرد شده یا سیب زمینی آب پز رو هم بعضی ها به فلافل اضافه میکنن اما ما تا به حال استفاده نکرده ایم. سیب زمینی رو من تایید نمیکنم چون باعث جذب کلی روغن به غذا میشه. نمک هم که البته باید ریخت و توجه داشته باشید که به هیچ عنوان در فلافل نباید از تخم مرغ استفاده کرد چون طعم اصلی غذا رو از بین میبره. همه اینها که گفتم (نخود، پیاز، سیر، نمک، فلفل، ادویه کاری و پودر آویشن) رو با هم مخلوط میکنیم و حسابی هم میزنیم. در دستوری که در اینترنت دیده بودم توصیه شده بود به این خمیر کمی جوش شیرین اضافه کنیم بگذاریم در یخچال یک ساعتی بمونه تا فلافلها چف کنه. من این کار رو نکردم چون داخل خمیر پیاز خام هست که نباید زیاد در معرض هوای آزاد بمونه. برای همین فلافل ما خیلی پف کرده نیست (عکس دوم).
عکس زیر تصویری از خمیر فلافل رو نشون میده. به قاشق برنجی داخل ظرف هم توجه کنید لطفا
.
برای سرخ کردن فلافل ما در یکی دوبار اول مثل تهیه چیپس، مقدار زیادی روغن کنجد رو در قابلمه لعابی کوچکی میریختیم و با استفاده از قالب فلافل، فلافلها رو در این روغن رها میکردیم تا سرخ بشن. اشکال این روش این بود که دونه های زیادی از خمیر فلافل جدا میشد که ته روغن جمع میشد و در ادامه سرخ کردن فلافلها، این دونه ها کم کم میسوخت و کار رو خراب میکرد. کم کم به تجربه فهمیدم که بهتره فلافلی که در خونه درست میشه، به سبک کتلت سرخ بشه. فقط روغنی که توی ماهیتابه میریزیم باید به حدی باشه که وقتی فلافلها رو داخل ماهیتابه قرار میدیم، تا نصف قطر اون رو روغن بپوشونه. نکته بسیار مهم اینه که برای اینکه فلافلها خشک نشن، باید حرارت زیر ماهیتابه ملایم باشه و در چند دقیقه اول سرخ شدن، در ظرف رو هم بگذاریم تا فلافلها مغز پخت بشن. من نمیدونم این فلافلیهای بیرون چطوری به راحتی در حجم روغن زیاد و با حرارت زیاد فلافل رو سرخ میکنن و اصلا هم فلافلشون خشک نمیشه اما تجربه شخصیم نشون داده که اگر در خونه به سبک کتلت سرخ کردن و با حرارت کم و با در بسته فلافل طبخ نشه، نتیجه کار خیلی راضی کننده نخواهد بود. وقتی میخواهیم در ماهیتابه رو برداریم باید مواظب باشیم آبی که زیر در جمع شده داخل ماهیتابه نریزه. بعد از برگردوندن فلافلها میتونیم دیگه در ظرف رو نگذاریم. به راحتی فلافل ما آماده میشه و میتونیم اون رو با هر دورچینی که دوست داریم سرو کنیم. عکس زیر تصویری است از محصول عمل پخت فلافل در منزل ما.
خوب، این غذا
وارد سیستم تغذیه ما شده و خیلی هم جای همه شما خالی خوشمزه هست و همه
دوست داریم. من حتی چند بار برای مهمونهای خیلی خودمونی هم درست کرده ام و
همگی طعم و نرمی اون رو حسابی تایید کرده اند. برای نان این غذا هم نانهای
ساندویچی لقمه ای از بیرون میگیریم تا حس ساندویچ خوردن در بچه مون تقویت
بشه
و دیگه بیرون که میریم زیاد هوس ساندویچ نکنه.
این یکی از تغییراتی بود که اخیرا در تغذیه مون ایجاد کردیم. چند تا فایده برامون داشت:
- یکی اینکه با حذف مرغ از غذامون (که مورد علاقه زیاد فرزندم هست) لااقل یک جایگزین مورد پسندش وارد برنامه غذایی مون شد که به تنوع غذایی کمک میکنه.
- دوم اینکه نخود، این ماده غذایی مهم و مفید رو در قالب فلافل به فرزندم می خورانم.
- سوم اینکه دیگه بیشتر وقتها به جای کتلت که اون هم محبوب فرزندم هست، فلافل درست میکنم. مشکل کتلت و شامی این هست که اولا داخلش گوشت داره و ما مصرف گوشتمون بالاست و من همیشه دنبال راهکارهایی میگردم که مصرف گوشت خونه رو یک جوری پایین بیارم چون گوشتخواری زیاد مورد تایید نیست و من فکر میکنم هنوز تا متنوع کردن و سالم کردن سیستم تغذیه مون راه زیادی دارم که یکی از قدمهایی که در این مسیر برداشتیم همین غذایی بود که توضیح دادم. ضمن اینکه برخلاف کتلت، فلافل تخم مرغ لازم نداره و این برای ماها که تو شهرای بزرگ هستیم و تخم مرغ سالم محلی برای ما حکم کیمیاست، خیلی مهمه. قبلا اینجاگفته بودم که چقدر با مصرف این تخم مرغهای ماشینی و صنعتی مشکل دارم.
- از نظر اقتصادی هم این غذا جزو غذاهای بسیار به صرفه هست. دیگه چی میخواهید از این بهتر؟
خوب امیدوارم اینهمه تبلیغ و پرحرفی من یه جورایی شما رو متقاعد کرده باشه که اگه تا به حال تجربه نکرده اید، از این به بعد گاهی طبخ این غذا رو تو خونه تجربه کنید و امیدوارم که از نتیجه کار راضی باشید.