عسل برای بچه‌ها
دوستان احتمالا بسیاری از شما تبلیغات منفی رو درباره مصرف عسل برای بچه‌های کوچیک و زنان باردار و شیرده شنیده‌اید. تبلیغاتی که اونقدر شدید و منفی هستند که باعث میشوند پدر و مادرها از زمان آغاز بارداری تا پایان دوسالگی بچه اصلا جرأت نکنند که به طرف ظرف عسل برند. این اعتقاد رایج که عسل میتونه حاوی سم بوتولینوم باشه که یک ذره از اون کشنده است و برای همین به بچه های زیر یک سال نباید عسل خورانده بشه رو حتما شنیده اید. یا اینکه مادر باردار و شیرده نباید عسل بخوره چون ممکنه باعث خفگی بچه بشه !!!! خوب هرکسی این تبلیغات منفی رو بشنوه وحشت میکنه و با خودش میگه اگه یک درصد هم این حرف درست باشه بهتره آدم سمت عسل نره چون خطری که مطرح میشه خطر مرگ هست.
در مورد سم بوتولینوم میشه اطلاعات زیادی از طریق سرچ تو اینترنت کسب کرد. اجالتا اینو بگیم که بوتولینوم همون سمی هست که در قوطی کنسروهای فاسد بوجود میاد و گفته میشه مقدار کم اون هم برای انسان کشنده است.
مدعیان سلامت که به نظر من بسیاری از اونها بدون هیچ تحقیقی طوطی‌وار مطالب مندرج در کتب و مقالات پزشکی اونور آب رو نقل میکنند مدعی هستند که عسل میتونه حاوی این سم باشه و بچه زیر یک سال رو به طرز خطرناکی مریض کنه و برای همین تا یکسال نباید به بچه عسل داد. در همین راستا زنان باردار و شیرده هم با توجیهاتی مشابه از خوردن عسل در این دو دوره حیاتی از زندگیشون محروم میشن. هیچ کس هم فکر نمیکنه که آخه اگه عسلی حاوی بوتولینوم باشه، این سم برای آدم بزرگها هم باید خطرناک باشه. وقتی بزرگترها عسل رو میخورند و هیچیشون نمیشه، چطور ممکنه همون عسل برای بچه ها کشنده باشه؟ مثلا برای بچه یازده ماهه خطرناکه اما برای بچه سیزده ماه نه!! و اصلا به این سوال جواب داده نمیشه که چند درصد ممکنه عسل حاوی این سمی که شما میگید باشه؟ اصلا شواهد عینی برای این مساله دارید؟ آمار رسمی درباره این موضوع در کشور ما وجود داره؟ اصلا تا به حال شده یک بچه با خوردن عسل مشکل پیدا کنه؟ اگر چنین موردی بوده، واقعا خورن عسل باعث اون مشکل بوده؟ و آیا اگر همون عسل رو یک بزرگتر میخورده مشکل پیدا نمیکرده؟ آیا آنچه مصرف شده واقعا عسل طبیعی و مرغوب بوده یا چیزی که فقط اسم عسل رو یدک میکشیده. اگر عسل حتی یک درصد میتونه مشکل ساز باشه منطقا باید مصرفش برای همه سنین ممنوع اعلام بشه چون گرچه درصد ریسک پایینه اما خطر خیلی جدی هست. اینها همه مسائل مهمی هست که به نظر من هیچکس تا به حال به طور جدی به اون فکر نکرده و همه فقط از دیگران و از این کارت‌های تغذیه ای که بیمارستان همراه نوزاد به خانواده تحویل میده نقل قول میکنن بدون اینکه درباره صحت محتوای این ادعاها تحقیقی بشه.
البته یک نکته جالب دیگه هم هست که جای تامل داره. سم بوتولینوم نام تجاری داره به نام بوتاکس. شاید خیلی از شما این اسم رو شنیده باشید. بله بوتاکس همون ماده ای هست که برای صاف و صوف کردن چین و چروکهای صورت و بدن، این روزها مثل نقل و نبات توسط خانمها و آقایون مصرف میشه و با قیمت خیلی بالایی که داره یک گردش مالی بسیار هنگفت رو در جهان به وجود آورده. این سم "بسیار بسیار کشنده"، یک ماده آرایشی رایج هست که بسیاری افراد سالی دوبار به طور خود خواسته وارد بدنشون میکنن. اون سم بسیار خطرناک که "ممکنه" در عسل باشه و خطرناک هست و کشنده هست و مصرف عسل رو برای بچه های کوچک ممنوع میکنه، همون بوتاکس معروفه دوستان. دیگه بیشتر توضیح نمیدم. قضاوت با خودتون.
دوستان! من چون به طور جدی به وجود دستهای پنهان دشمن در ایجاد تغییرات منفی در تغذیه و مسائل مربوط به سلامتی ما یقین دارم، به این ابهامات اینطور جواب میدم که: اینها اگر میتونستند خوردن عسل رو برای کل بشر (غیر از دار و دسته صهیونیست خودشون) به نوعی منع کنند، حتما این کار رو میکردند. اما چون قدرت اقناع افکار عمومیشون تا این حد برش نداره و منع تا این حد رو هیچ عقل سلیمی نمیپذیره و قرن‌ها تجربه بشر هم اون رو تایید نمیکنه، تمام سعی خودشون رو کرده اند تا از طریق نشر مقالات به اصطلاح علمی در نشریاتشون، مصرف عسل رو حداقل در مهمترین دوره زندگی انسان یعنی دوره جنینی و شیرخوارگی به صفر برسونن و انسان‌ها رو از این موهبت الهی محروم کنند. به عقیده این حقیر، وقتی بچه مسلمان میبینه که خداوند در قرآن عسل رو شفا برای مردم مطرح کرده و در مقابل توصیه های پزشکی مدام به بهانه‌های مثلا علمی دارن مصرف این خوراک شفابخش رو محدود میکنند، باید به صحت ادعاهای اون مدعیان لااقل شک کنه. بگذریم که دم خروس عسل هراسی و بوتولینوم هراسی حضرات در ترویج روزافزون بوتاکس به عنوان یک ماده بیخطر توسط خود این افراد و شرکتهای بین المللی متولی بهداشت جهانی بیرون زده.
واقعیتی که من به طور عینی و مستقیم با اون مواجه بوده ام تایید میکنه که آنچه در رد عسل برای کودکان عنوان میشه، به هیچ عنوان نمیتونه درست باشه. عسل مرغوب و طبیعی از نظر طب سنتی ماده‌ای حیات بخش هست که نه فقط محل رشد سموم مورد ادعا نمیشه، بلکه خودش به عنوان یک ماده ضد میکروب و ضدعفونی کننده میتونه حتی در زخم بندی و پانسمان به عنوان یک جایگزین طبیعی برای مواد شیمیایی سمی و مضر مثل بتادین عمل کنه.
بحث درباره عسل خیلی مفصل و دور و درازه. امیدوارم بازم بتونم در این باره بنویسم و توجه عزیزان و مهمانان این خونه مجازی رو به این نعمت آسمانی و موهبت الهی جلب کنم. فعلا برای پست بعدی انشالله به برخی نمونه‌های عینی از مصرف عسل در دوران بارداری و شیرخوارگی و نتایج اون که از نزدیک شاهد بوده‌ام اشاره خواهم کرد.
همه شما دوستان خوبم رو به خدای مهربان میسپارم و برای همه طلب سلامتی، سعادت و حرکت بر صراط مستقیم از خدای قادر متعال دارم.